De nieuwe Garde

Op de site van de Volkskrant vond ik over 'De Nieuwe Garde' dit:

"Drie jonge theatermakers/kunstenaars in scènes in wisselende volgorde over theater maken zelf. Waarom zou je in een tent op De Parade naar een stel mensen op een houten vloer dat dienst doet als podium gaan zitten kijken? Kort maar krachtig, hier en daar hilarisch.
Reacties? Een paar keer de slappe lach in het publiek, en ondanks de niet al te massale belangstelling een staande ovatie."

Op de site van CJP vond ik nog dit:

"[...] Bij binnenkomst staan drie acteurs relaxt op het toneel, ze praten wat en kijken een beetje om zich heen. Het is een vreemde gewaarwording omdat ze niet lijken te spelen. En acteurs die niet spelen zijn een beetje eng.
Acteur Olaf Aït Tami legt uit hoe het werkt; het publiek mag kiezen welke scène er wordt gespeeld. De scènes dragen titels zoals Klaaglied, Classic, Dood en Turk&Mocro. In ons geval beginnen we met Dood. Wat volgt is een monoloog van Dilan Yurdakul die met grote Bambi-ogen vertelt hoe je, als je dood bent, wordt opgegeten door wormen en kevers. Daarna is het de beurt aan Olav die in een onsamenhangende monoloog vertelt hoe hij het vindt om naar een voorstelling te kijken: 'Het moet altijd wat betekenen, theater, maar wat als je nou gewoon een roze flamingo op het podium zet die niks met de voorstelling te maken heeft?'
Ook in de scènes die volgen wordt er soms terloops en soms letterlijk verteld wat ze willen bereiken met de voorstelling. Dat is gevaarlijk, want als je zo duidelijk vertelt wat je vindt, moet je dat ook kunnen waarmaken. Maar bijna de hele voorstelling is het, bewust of onbewust, net niet. De tango met een knipoog is het net niet, de rap is het net niet en de intensiteit is het net niet.
Gelukkig maken de laatste scène en de epiloog de hele voorstelling het wachten waard. Na een klaterende laatste keuzescène volgt de knallende over-the-top epiloog die het voorgaande in een ander perspectief plaatst. De epische eindscène is een opluchting en laat zien dat De Nieuwe Garde potentie heeft en gewoon nog een beetje moet groeien."


Nog te zien (met tolk) in Amsterdam op 12 + 13 augustus.