Wat vind je ervan als een tolk niet meer keurig tolkt zoals zij geleerd heeft,
maar commentaar geeft op wat zij hoort?
En is dat in een theatrale setting anders dan in een 'normale' omgeving?
In dit geval gaat het om een tolk op De Parade die twijfelt wat ze moet doen:
Een acteur leest iets voor uit een Duitse roman, op een totaal willekeurige blz om de andere acteurs de tijd te geven zich om te kleden in de coulissen. In zijn rol leest de acteur nagenoeg volkomen onverstaanbaar steenkolen Duits wat als tolk dus niet of nauwelijks serieus te vertalen is.
De tolk in kwestie permitteerde zich de creatieve vrijheid er wat op los te fantaseren in onsamenhangende gebarentaal.
Tot zover eigenlijk keurig getolkt...
Is het echter ook acceptabel dat onsamenhangende weg te laten en commentaar op het slechte Duits te gaan geven (in NGT)? De regisseur van het stuk suggereerde dat de tolk op dit moment best iets kon gebaren in de trant van: "ik weet niet waar die kerel het over heeft, maar ik versta er geen klap van, als dit Duits is, spreek ik Chinees, zelfs mijn dochter van drie zou het beter kunnen etc."
Vind je dat het kan? of wil je niet dat er zo getolkt wordt?
En als een tolk weer eens in het ootje genomen wordt door een 'seksuele' opmerking, omdat het nou eenmaal zo leuk is om te zien hoe je dat moet gebaren, mag je dan een geintje terugmaken in NGT?
Dus als een onverstaanbaar duits sprekende acteur tegen jou zegt: "Du hast ein grosse Schwanz", mag je dan teruggebaren: JIJ (wijzend naar de acteur) pinkje op plaats van het kruis?
Dan is er tenminste voor de doven en horenden wat te lachen.
Of verlaat je dan de tolkencode? of is dat in bepaalde situaties wel toegestaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten